Over het echte
Alles wat echt plezierig is, is ofwel verboden, amoreel
of ongezond.
Ga jij
naar een opera, waar er playback gezongen wordt?
Waarom
rook je dan sigaretten zonder nicotine, drink je bier zonder alcohol, cola zonder
suiker en eet je worst zonder vlees?
Sigaretten
zonder nicotine, bier zonder alcohol, cola zonder suiker, worst zonder vlees is
zo ongeveer zoals formule 1 rijden op je computer, fietsen op een hometrainer
of geslachtsverkeer voor een eunuch.
Het is
allemaal niet "echt".
Niets tegen mensen, die niet roken, evenzo lovenswaardig, als je van de alcohol
afblijkft, of gezondheidsbewust bent door op te passen met suiker en vet. Daar
gaat het niet om.
Als u
naar een operavoorstelling gaat waar een willekeurig iemand op het podium met
armen en benen staat te zwaaien en ernaast Pavarotti van de band kwam, zou u
zich toch (alhoewel Pavarotti zeker beter is dan deze no-name) zeker bekocht
voelen?
U zou
zo iemand, die dat goed vindt, toch voor een mens zonder cultuur houden.
Zijn
alle alcoholvrij drinkende, nicotinevrij rokende, suiker verzakende en
surrogaatvlees etende mensen, mensen zonder cultuur?
Het
zijn mensen, die nergens afstand van willen afstand doen, maar er niet de
consequenties van willen dragen.
Is de
drang naar eeuwige gezondheid de drijfveer van dit gedrag? Of is het een
verlangen naar het eeuwige leven?
"Vrolijke
atheïsten" willen de mensheid er niet van overtuigen, een ongezond leven
te moeten lijden. Wij willen niemand verhinderen surrogaatvlees te eten.
Drankfabrikanten mogen gerust hun
suikervrije cola en alcoholvrije bier blijven verkopen. Ons gaat het er alleen
maar om, dat je bij het voortdurende oppassen niet vergeet te leven.
Wat
brengt het eeuwige bestaan, als dat met het leven betaald moet worden?
Liever
zestig jaar leven dan tachtig bestaan.
Wie
met ouderen praat, weet waar het hier over gaat. Hij, die alleen gezorgd heeft
voor een lang bestaan eindigt verbittert in het weten iets verzuimt te hebben.
Hij, die "echt geleefd" heeft, is ook in zijn latere jaren, zelfs mét
zijn gebreken, die het gevolg zijn van het goede leven, vrolijk en gelukkig.
"Vrolijke atheïsten" willen in hun oude
jaren bij de tweede groep horen.
terug naar